Η εξέλιξη της νεοελληνικής γλώσσας

Κακόμοιρε Έλληνα. Από μικρό παιδί είσαι χωμένος στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών μαθαίνοντας Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, ενίοτε και Ισπανικά ή Ιταλικά. Σε δουλεύουν τόσο καιρό και εσένα και τους γονείς σου, που πληρώνανε αδρά, ενώ οι γλώσσες που έπρεπε να μάθεις ήταν άλλες. Τα Πασοκικά και τα Νεοδημοκρατικά είναι σίγουρα οι γλώσσες του παρελθόντος αλλά, έτσι όπως πάμε, και του μέλλοντος. Του παρελθόντος, γιατί τόσο καιρό αυτή τη γλώσσα χρησιμοποιούσαν οι εκάστοτε κυβερνώντες και η άγνοιά μας να την κατανοήσουμε τους δυσκόλευε στο έργο τους, και του μέλλοντος γιατί απ’ότι βλέπω θα συνεχίσουν και στο διηνεκές οι ίδιοι άνθρωποι, να τις χρησιμοποιούν απουσία εναλλακτικών προτάσεων.

Γλωσσολογικά βέβαια, οι διαφορές μεταξύ τους είναι ελάχιστες. Θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να μάθει τη μία από τις δύο και να καταλαβαίνει και την άλλη. Μοιάζουν πολύ και διαφοροποιούνται μόνο ανάλογα με εκείνον που βρίσκεται στην εξουσία. Ως γνωστόν η γλώσσα που χρησιμοποιεί κανείς επηρεάζει και τον τρόπο που σκέφτεται. Έτσι στις γλώσσες αυτές υπάρχουν έννοιες που είναι ασύλληπτες για εμάς τους μη μυημένους.

Δείτε ως παράδειγμα τώρα που απεργούν οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και οι νταλικέρηδες. Ο αρμόδιος υπουργός – δεν θα λερώσω το blog μου αναφέροντας εδώ το όνομά του – τους κάλεσε να σταματήσουν γιατί καταστρέφουν την ελληνική οικονομία! Η τοποθέτηση αυτή βρήκε σύμφωνη και την (αν)αξιωματική αντιπολίτευση. Στην κλασική και παρωχημένη νεοελληνική γλώσσα κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον οξύμωρο αλλά στα Πασοκικά και Νεοδημοκρατικά, είναι απολύτως λογικό.

Την οικονομία κύριοι την κατέστρεψαν όλοι εκείνοι που τολμούν να εργάζονται και ειδικά εκείνοι που έχουν πληρώσει τους φόρους τους άμεσα από τις κρατήσεις που τους γίνονται κάθε μήνα. Μεγάλη ζημιά δε έχουν κάνει και οι αχαρακτήριστοι εκείνοι, που στα νεοελληνικά αποκαλούνται άνεργοι, και που δεν δέχονται να συνεχίσουν τις παρατεταμένες διακοπές που οι κυβερνήσεις τους έχει εξασφαλίσει, αλλά επιμένουν να έχουν πρόσβαση στην εργασία. Στα Πασοκικά και τα Νεοδημοκρατικά, κανένας πολιτικός δεν φέρει ευθύνη για την καταστροφή της οικονομίας. Είπαμε, τρόπος σκέψης και γλώσσα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.

Μία θεμελιώδης διαφορά της νεοελληνικής με αυτές τις προωθημένες γλώσσες βρίσκεται στην ερμηνεία που δίνουν σε αφηρημένες έννοιες όπως την έννοια της εργασίας, της κοινωνικής συνοχής, του κοινωνικού κράτους, της παιδείας. Η μόνη ίσως έννοια που δεν αλλάζει είναι εκείνη του "μαλάκα", αφού σε κάθε περίπτωση ο μαλάκας είναι εκείνος που τους πίστεψε και τους ψήφισε. Η έννοια της εργασίας λοιπόν είναι από τις πλέον διφορούμενες. Στα Πασοκικά η εργασία δεν συνεπάγεται πως πρέπει κατ’ανάγκη να συνοδεύεται και από οικονομικά ανταλλάγματα προς τον εργαζόμενο, πέρα από εκείνα που φορολογούνται. Το κράτος πρέπει να εισπράττει για να ξεπληρώνει τα χρέη που όλοι εμείς οι αχαρακτήριστοι εργαζόμενοι δημιουργήσαμε. Στα Πασοκικά η κοινωνική συνοχή ΔΕΝ είναι ταυτισμένη με το διαίρει και βασίλευε…Μόνο οι κορυφαίοι μελετητές της γλώσσας αυτής αντιλαμβάνονται, ότι η συνεχής αντιπαλότητα που δημιουργεί η κυβέρνηση ανάμεσα σε ομάδες εργαζόμενων είναι για να τους φέρει πιο κοντά. Να τους δώσει τη δυνατότητα να μοιραστούν τα προβλήματά τους από κοινού. Το κοινωνικό κράτος είναι μια άλλη παρεξήγηση που οφείλεται στην διαφορετική γλώσσα. Οι πολίτες απαιτούν συντάξεις για τα γεράματα και δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όταν αρρωστήσουν, αλλά το εκφράζουν σε λάθος γλώσσα. Αυτό μοιραία μεταφράζεται διαφορετικά στα Πασοκικά. Το λήμμα σύνταξη στο Πασοκικό λεξικό ερμηνεύεται ως επίδομα ενώ ο όρος δημόσια δωρεάν περίθαλψη δεν υφίσταται πλέον. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε κάποτε αλλά ξέρετε πως μια γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός και σαν τέτοιος, με την πάροδο των χρόνων εξελίσσεται καταργώντας παρωχημένες έννοιες που πλέον δεν χρειάζονται.

Η διδασκαλία των γλωσσών αυτών είναι πολύ δύσκολη. Πολλές φορές έρχεται κόντρα στην κοινή λογική, όπως αυτή έχει εσφαλμένα διαμορφωθεί μέσα από την χρήση της ευρέως διαδεδομένης γλώσσας των παρωχημένων νεοελληνικών που δυστυχώς όλοι μας μάθαμε στα σπίτια μας. Για παράδειγμα η φράση: "Πού πήγαν τα λεφτά;" , είναι δυνατόν να παρερμηνευτεί ως ερώτημα ελέγχου προς την εξουσία από την αντιπολίτευση, ενώ στην πραγματικότητα είναι προεκλογικός ελιγμός, πράγμα καθόλου ανήθικο, όταν ερμηνεύεται στα Πασοκικά. Αντίστοιχες φράσεις από το παρελθόν όπως "Αρχιερέας της Διαπλοκής" ή "Σεμνά και ταπεινά", ουσιαστικά επιβεβαιώνουν το γλωσσολογικό αυτό ζήτημα της. Επομένως απαραίτητο βήμα για την εκμάθηση των Πασοκικών και των Νεοδημοκρατικών, είναι η άρνηση της κοινής λογικής και ο εναρμονισμός με τις Γραφές. Ας εκμεταλλευτούμε επιτέλους ολόκληρο τον χρόνο, το Πτωχό Πνεύμα που κρύβεται μέσα μας και βγαίνει πάντα κάθε τέσσερα χρόνια.

Η Γλωσσολογία είναι μια εξελιγμένη επιστήμη που μεταξύ άλλων μελετάει και την σχέση Γλώσσας - Καταγωγής απαλλαγμένη βέβαια από σοβινιστικά κριτήρια. Είναι εντυπωσιακές οι αναλύσεις σχετικά με τους πληθυσμούς της Ευρώπης και τις μετακινήσεις τους βάσει των γλωσσικών ομοιοτήτων. Η πρόκληση όμως για τον σημερινό γλωσσολόγο που μπορεί στο χαλαρό, να εκφέρει άποψη για ζητήματα που συνέβησαν χιλιάδες χρόνια πριν, είναι να μας εξηγήσει τα οπτικοακουστικά φαινόμενα της Πασοκικής και Νεοδημοκρατικής γλώσσας, όπως απεικονίζονται στη διπλανή φωτογραφία.

Με πολύ καλή θέληση, απουσία λογικής και κυρίως με σοβαρές ανατιμήσεις σε οπωροκηπευτικά ( ντομάτες λ.χ ) μπορούμε κι εμείς.